- Metody pracy

Metody pracy z dziećmi

Wszystkie działania podejmowane przez opiekunów w naszym Żłobku mają na celu wszechstronny rozwój dziecka. W pracy z naszymi maluszkami dobieramy zabawy tak, aby oddziaływać na wszystkie ich zmysły:

• zabawy tematyczne,
• czytanie bajek rozbudzające wyobraźnię i rozwijające koncentrację,
• zabawy plastyczne,
• zabawy manipulacyjno  – konstrukcyjne,
• zabawy muzyczno – rytmiczne (prowadzone są przez opiekunki i raz w tygodniu przez nauczycielkę muzyki) umożliwiające zaspokojenie dziecku aktywności ruchowej,
• zabawy ruchowe – mające na celu rozwój sprawności fizycznej dziecka.
• stosowanie technik relaksacyjnych.

 

W naszej pracy wykorzystujemy:

Zabawy Paluszkowe.

Zabawy można stosować od najwcześniejszych dni życia dziecka. Początkowo będzie ono bierne, ale w miarę wzrastania jego zaciekawienie własnymi częściami ciała będzie rosło. Wówczas coraz aktywniej zacznie uczestniczyć w zabawach, aż do momentu, kiedy samo będzie potrafiło je przeprowadzić. Dzieci uwielbiają zabawy paluszkowe ponieważ zaspokajają ich potrzebę kontaktu fizycznego z ukochaną osobą, co zwłaszcza w najmłodszym wieku jest bardzo istotne dla prawidłowego rozwoju naszych maluchów. Ponad to zabawy paluszkowe zapewniają wiele korzyści: poprawiają sprawność manualną dziecka, można się w nie bawić z dziećmi, które są zbyt małe, aby stosować ćwiczenia i zabawy manipulacyjne wpływające na umiejętność komunikowania, uczą podstawy dialogu, jaką jest naprzemienność budują pozytywny emocjonalny kontakt pomiędzy dzieckiem, a osobą z którą się bawi pomagają się zrelaksować i skoncentrować na konkretnej czynności, co małym dzieciom często przychodzi z trudem ułatwiają orientację w schemacie własnego ciała.  Zajęcia prowadzone na podstawie publikacji: Zabawy z najmłodszymi dziećmi autorstwa Wandy Szumanówy,  Zabawy paluszkowe autorstwa Krzysztofa Sąsiadka.

„Metody Ruchu Rozwijającego” Weroniki Sherborne.

Głównym założeniem tej metody jest posługiwanie się ruchem jako narzędziem we wspomaganiu rozwoju psychoruchowego dziecka oraz w terapii zaburzeń rozwoju. Jest ona szczególnie przydatna w pracy z dziećmi nadpobudliwymi, agresywnymi, lękliwymi oraz  w przypadkach głębszych zaburzeń rozwojowych. Podstawowym założeniem tejże metody jest rozwijanie przez ruch:

• świadomości własnego ciała i usprawniania ruchowego,
• świadomości przestrzeni i działania w niej,
• dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu.

Udział w ćwiczeniach metodą W. Sherborne ma na celu stworzyć dziecku okazję do poznawania własnego ciała, usprawnienia motoryki, poczucia swojej siły, sprawności i w związku z tym możliwości ruchowych. Podczas ćwiczeń ruchowych dziecko może poznać przestrzeń, w której się znajduje,  staje się bardziej aktywne, przejawia większą inicjatywę, może być twórcze.

Programy Aktywności „Świadomość Ciała, Kontakt i Komunikacja” Knill

Programy aktywności stanowią ramy, dzięki którym rozwija się kontakt społeczny, ruch i zabawa. Mogą też stanowić punkt wyjścia dla rozwoju rozumienia i używania języka. Podstawowym ich założeniem jest przekonanie, że rozwój dziecka zależy od zdolności nabywania, organizowania i wykorzystywania wiedzy o sobie, także od tego, w jaki sposób dzieci zaznajamiają się ze swoim ciałem i uczą się, jak go używać. Opracowane programy „pomagają dziecku doświadczyć jego ciała jako jedności i wspomagają rozwój wyobrażenia ciała wtedy, gdy dziecko nie jest zdolne do używania swojego ciała aktywnie”. Niewątpliwie atutem tej metody jest wykorzystywanie zabawy w połączeniu z muzyką i ruchem. Dziecko uczy się łączyć słyszane dźwięki z konkretnymi czynnościami, co daje nie tylko radość z prawidłowo wykonywanych ćwiczeń, ale ponadto zapewnia mu odpowiedni poziom bezpieczeństwa konieczny do nawiązania kontaktu. W efekcie uzyskujemy zwiększoną koncentrację uwagi oraz pamięci, a także usprawniamy  koordynację pomiędzy układem nerwowym a mięśniowym.

Zabawy i Ćwiczenia Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów i Animatorów „KLANZA”

Zabawy i Ćwiczenia Stowarzyszenia KLANZA to tańce i zabawy integracyjne, które pomagają przezwyciężyć dziecięce lęki i obawy, osiągnąć poziom swobodnego komunikowania się. Przeżycie zadowolenia, radości pomaga osiągnąć harmonię i zwiększa poczucie przynależności do grupy. Tańce dają możliwość uwolnienia się od wewnętrznych napięć  i niepokojów, dają ujście nagromadzonym emocjom. Wyzwalają aktywność ruchową, pozwalają dzieciom na budowanie poczucia własnej wartości, a animacja przy pomocy ruchu ukazuje klimat w innym świetle.

Metody:  Karla Orfa, A. i M. Kniessłw, Batti Stauss, Irene Fleming.

Wymienione metody mają na celu rozwój motoryczny, muzyczny i przestrzenny dzieci. Realizowane są najczęściej podczas zajęć rytmicznych, wpływających na rozwój motoryki dużej, orientacji przestrzennej i orientacji w schemacie własnego ciała. Podstawą ich przeprowadzania jest naśladowanie ruchów, dźwięków, gra na instrumentach, zajęcia rytmiczne, ćwiczenia inhibicyjno – incytacyjne .

Metoda dobrego Startu M. Bogdanowicz.

Ćwiczenia zawarte w tej metodzie usprawniają jednocześnie analizatory: wzrokowy, słuchowy i kinestetyczno-ruchowy. Przyczyniają się do kształcenia lateralizacji, orientacji w schemacie ciała i przestrzeni, kształcą zdolność operowania symbolami. Wiele elementów zawartych w metodzie stanowi atrakcyjna forma zajęć, dzięki czemu wyzwalana jest aktywność dziecka i to zarówno w kierunku wykonywania konkretnych ćwiczeń, jak i nawiązywania kontaktu z rówieśnikami.

Metody Pracy wg Marii Montessori.

Metoda ta daje dziecku szansę wszechstronnego rozwoju fizycznego i duchowego oraz kulturowego i społecznego, wspiera jego spontaniczną i twórczą aktywność Celem metody jest rozwijanie indywidualnych cech osobowości, w formowaniu prawidłowego charakteru, zdobywaniu wiedzy, umiejętności i współdziałania. Jest to realizowane poprzez pomoc dziecku w:

• rozwijaniu samodzielności i wiary we własne siły,
• wypracowaniu szacunku do porządku i do pracy,
• wypracowaniu zamiłowania do ciszy i w tej atmosferze do pracy indywidualnej i zbiorowej,
• rozwijaniu indywidualnych uzdolnień i umiejętności współpracy,
• osiąganiu spontanicznej samodyscypliny wynikającej z dziecięcego posłuszeństwa,
• umiłowanie do rzeczywistości i otoczenia.

Bajkoczytanie i bajkoterapia.

Chyba każde dziecko  lubi słuchać bajek. Świat bajki pozwala dziecku na rozwijanie wyobraźni, poszerzanie wiedzy i własnego słownictwa, przeżywanie różnorodnych emocji, a nawet na rozwiązywanie trudnych dla siebie sytuacji. Bajka ma również ogromne zalety wyciszające i relaksacyjne, dlatego jest stałym towarzyszem podczas codziennych zajęć z dziećmi.

Arteterapia.

Forma zajęć wspierająca rozwój dzieci poprzez dostęp do szeroko rozumianej sztuki. Przez zajęcia muzyczne, plastyczne, parateatralne, taneczne dzieci kształtują potrzebne im funkcje, integrują się, a także rozwijają indywidualne talenty. Zajęcia z elementami arteterapii prowadzone są  przez opiekunów podczas codziennych zajęć.

 

Dzieciom organizujemy:

• zabawy na świeżym powietrzu (zabawy ruchowe, obserwacje przyrody),
• teatrzyki,
• uroczystości rodzinne (Dzień Babci, Dzień Matki, Dzień Dziecka),
• imprezy choinkowo – karnawałowe,

Opiekunowie szczególną uwagę zwracają na indywidualny rozwój dziecka, dlatego codzienne zajęcia są ciekawe, przemyślane i starannie przygotowane. U nas każde dziecko osiąga sukces.